Ang alak ay mula sa tamis ng hangad
na ipuning lahat ang yaman ng ubas,
ikubli sa lupit ng palalong sinag,
ihanda sa uhaw at hayok na bukas.
Ang tamis ng katas kapag binukasan
papanisin pala ng gabing malihim.
Anumang ginhawang laging inasahan-
paglagok ko ngayon, mapakla’t maasim.
Kung sakali palang imbakin ang tamis,
paglaon ng araw, sadyang mapapanis.
Ang katas ng ubas, luhang itatangis-
nilasing ang pusong nalunod sa hapis.
Ang pag-ibig naman, tulad rin ng katas:
ang tamis ng ngayon, s’yang pait ng bukas.
Sa hapag ng puso, ngayon na lasapin-
Ipagpabukas mo’t ligaya ma’y lasing.
